دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند