دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را