دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست