دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است