دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد