دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند