دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت