دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد