دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد