دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت