دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست