دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست