دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست