دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را