دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست