دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد