دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح