دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند