دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست