دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست