دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد