دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد