دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد