دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است