دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد