دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد