دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است