دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت