دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد