دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد