دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد