دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را