دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را