دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت