دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت