دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند