دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود