دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد