دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند