دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند