دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد