دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست