دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد