دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد