دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد