دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت