دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد