دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد