دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد