دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست